Er is weer hoop voor ZSC2
Gepost door Yuri Eijk op zondag 13 februari 2011 om 17:16
Na 4x(!) op rij met het kleinst mogelijke verschil te hebben verloren moest het roer om. Mark Grondsma werd voor zijn goede overwinning tegen de Waagtoren beloond met een vrije ronde en meesterbrein René ging zoals gebruikelijk na de jeugdtraining op maandagavond met de opstelling aan de gang. Dit alles natuurlijk onder reactief toezicht van teamleider Huib. Natuurlijk werd iedereen op zijn sterke punten ingezet maar het zou ongepast zijn om de fabelachtige informatievergaring van IT specialist René onvermeld te laten. Niets op het Internet was veilig en de tegenstander werd gescand op een manier waarbij de AIVD op een stelletje amateurs lijkt. Het wordt gewaardeerd! Joris en mijn persoon pakten traditiegetrouw ’s ochtends even 11 kilometer op de loopschoenen want er moet dit jaar ook nog eens gepiekt worden bij de DtD. U hoort het: de voorbereiding zat wel snor. En dan over de tegenstander Charlois Europoort. Middenmoter, veilig, sterker op rating, maar vooral dus 010. Eigenlijk nog erger, 010-zuid. We gingen met drie auto’s omdat Edwin op elk moment voor de tweede keer nieuw elan kan krijgen. Edwin had dit niet aan Huib gemeld zodat deze weer eens op de parkeerplaats bij Boko al confuus was. Hij veroorzaakte hierdoor weer paniek door bij het traditionele koppentellen zichzelf te vergeten. Sommige dingen veranderen nooit, net als bijvoorbeeld Evert die altijd te laat is. De reis ging voorspoedig, hoewel toen we langs de Euromast gingen en vervolgens de Maastunnel in Edwin en ik wel een unheimisch Gefühl kregen. 010 maakt altijd wat los. Werd er dan ook nog geschaakt? Jazeker! Hier komt ie dan: Onze kopman Edwin was weer eens geplugd. Weten jullie trouwens allemaal waarom het pluggen heet? Edwin kwam (dus) niet goed uit de opening en zijn tegenstander leek eigenlijk gewoon te gaan winnen. Maar toen kwam weer eens een objectief incorrect maar een praktisch correct Lxf7+!?! op het bord en net als in de partij tegen Max Merbis op het Tatatoernooi wist Edwin ‘gewoon’ remise te maken. Helaas zit het Evert niet mee dit seizoen en ook deze wedstrijd moest hij het onderspit delven. Zijn tegenstander offerde met e5-e6 een pion en de zwarte stelling werd in tweeën gespleten. Evert vocht lang tegen het ontstane initiatief van wit en moest zich na het missen van zijn laatste kans gewonnen geven. Hein was inmiddels in een stelling terecht gekomen waarbij ik een goed gevoel had. Lekker actief, wel wat zwaktes maar in ieder geval kans op aanval. Dat ligt Hein wel. Het viel echter allemaal wat tegen en na verschillende afwikkelingen kon de jongste Middelhoven weinig anders doen dan de remise te nemen. Simpelweg het maximaal haalbare. Het eerste echt goede nieuws kwam enigszins onverwacht. Huib had een degelijk stelling opgebouwd, maar het leek wat lastig om het te gaan winnen. Beiden hadden 3 lichte stukken en een sloot pionnen en de remisemarge leek aanzienlijk. Huib bleek in de tijdnoodfase de handigere speler en nadat de rookwolken waren opgetrokken was er van zwarts stelling weinig meer over. Huib had al de zwarte pionnen op de damevleugel gesoupeerd en zijn tegenstander gaf gelijk op. Het mooie punt van Huib werd tenietgedaan door een nederlaag van Robert. Wat ik er van gezien en begrepen heb heeft Robert een goede opening en een goed begin van het middenspel gespeeld. Het opbouwen van deze positie had hem achteraf gezien teveel tijd op de klok gekost en hij ging dan ook in een ziedende tijdnoodfase op de 39ste zet door zijn vlag. Ikzelf kreeg een variant op het bord die ik eigenlijk nog niet kende maar voor mijn gevoel kwam ik wel redelijk uit de opening. Na wat thematisch zetten maakte mijn tegenstander mijn inziens een fout door met dxe5 te slaan in plaats van met de pion door te lopen. Nu had hij een slechte structuur en mijn stukken konden werkelijk naar prachtvelden en mijn stelling was opeens heel gemakkelijk te spelen. Onder druk van een dame-uitval blunderde mijn tegenstander een stuk en is het punt nooit meer in gevaar geweest. Een 3-3 tussenstand. Meest opvallend onderdeel van René’s masterplan was de postering van Joris aan bord 2 en zichzelf aan bord 6. Het pakte wonderbaarlijk goed uit. Joris speelde een solide opening en na wat getouwtrek in het middelspel begon Joris eigenlijk steeds beter te staan. Hij won een pion maar sloeg deze eigenlijk met het verkeerde stuk. Nu ontstond er een ongelijk lopereindspel met een pion meer, maar dit had ook paard tegen een niet bijster sterke loper met een pion meer kunnen worden. Hans K. liet trouwens in die variant een fantastische tussenzet zien (…a5) waardoor de pion gefixeerd werd op de kleur van de loper, voor mij het meest leerzame moment van het weekend. Het eindspel dat Joris kreeg zal wel remise zijn ware het niet dat zijn tegenstander nog een pion cadeau deed wat genoeg voor de winst was. 4-3 voor en alle ogen waren gericht op ….. René! Hoe het nu precies gebeurd is weet ik niet maar onze CM wist een slecht eindspel (maximaal remise) te winnen. De tegenstander stond natuurlijk onder druk (die moest winnen) , gaf een paar tempo’s weg en vervolgens bezorgde een moment van schaakblindheid René een nieuwe dame. Dit was iets waar niemand rekening mee had gehouden. Een gratis punt maar het mag ook wel eens een keer meezitten. Een zeer nuttige en welkome 3-5 overwinning. We zijn er nog niet maar onze kansen op handhaving zien er sinds gisteren een stuk beter uit. Niet zo goed als de promotiekansen van het derde maar ik ben (en was) positief gestemd. Als ik me niet vergis is de volgende wedstrijd over vier weken tegen LSG4 in Leiden. We spelen dan tegen de ons wel bekende dubbelspion Wim Zwinkels en zijn teamgenoten. We kunnen daar een goede stap zetten richting definitieve handhaving! Enige smetje op de dag was dat Heracles geen verdiend puntje meenam uit de Kuip. Evert is overigens altijd als eerste bij verzamelpunt parkeerplaats Boko. Persoonlijke uitslagen ronde 6 van seizoen 2010-2011, zaterdag 12 februari 2011:
|