Ondanks dat er slechts vijf partijen voor de interne werden gespeeld, was het gezellig druk. Dat kwam natuurlijk vooral door de twee thuiswedstrijden van het 2e en het 4e, die ook nog enkele kijkers trokken.
Maar hoe gezellig het ook was, er hing een dikke grauwsluier over deze avond. Carmen vertelde dat André uit onvrede met een aantal zaken zijn lidmaatschap voor ZSC-Saende heeft opgezegd. Een aantal van zijn ongenoegens meen ik wel te kennen. Allereerst is daar zijn frustratie – als redacteur van De Matiak – dat er vanuit de leden zo weinig animo is om ook eens een stukje voor ons clubblad in te leveren. Als redacteur heeft André de ambitie op een mooi, veelzijdig en kwalitatief hoog clubblad uit te brengen. Vóór en dóór de leden. Ondanks tal van pogingen van hem om leden te activeren om ook eens een artikel, wedstrijdverslag of partij in te leveren, blijft het aantal medewerkers zeer beperkt. En als er eenmaal een nummer van De Matiak is verschenen (en ik vind het altijd een zeer lezenswaardig blad waar ik zelf met plezier voor schrijf), is de respons lauw. Nooit eens het geluid van: “Leuk blad, goed gedaan. Bedankt voor het vele werk.”
Daarnaast is het een doorn in André’s oog dat een groot deel van de (sterke) spelers zelden tot nooit de clubavonden bezoekt. Het is dezelfde kritiek die ik een paar weken geleden mocht optekenen uit de mond van Ab de Jonge: “Waar zijn al die goeie spelers nou?”
Ik deel deze kritiek, maar – en dat is misschien het verschil met André en Ab – ik laat er mijn lol op de clubavond in het geheel niet door bederven. Maar als lid van een (schaak)vereniging heb je, vind ik ook, de verantwoordelijkheid om je krachten te meten met je clubleden. Dat geeft de strijd om een goeie klassering op de ranglijst cachet! En afwisseling van tegenstanderspijs doet nu eenmaal eten.
Verder is een oud punt van kritiek van André de vroege sluitingstijd van ons clublokaal. Na afloop van de partij is er bijna nooit gelegenheid om samen met je tegenstander de partij te analyseren, of voor een ontspannen snelschaakpartijtje of een andere schaakactiviteit. Het liefst zou hij zien dat we, zonder afhankelijk te zijn van openings- en sluitingstijden en andere (denk)sporters die gebruik maken van het centrum, het schaakrijk alleen zouden hebben.
Voor de financiële perikelen van onze club had André graag een meer structurele en drastischer oplossing gezien (één clubavond), maar in hoeverre dit heeft meegespeeld in zijn beslissing, dat weet ik niet.
Wat nu?
Voor mij staat als een paal boven water dat we het ingediende ontslag van André niet mogen accepteren. Iemand die al meer dan dertig jaar lid is van deze club (en een van de betere spelers), laat je gewoon niet vertrekken om dit soort redenen.
Ik zie zijn opzeggen van het lidmaatschap als een noodkreet. Maar wel een signaal dat we zeer serieus moeten nemen. Allereerst is hiertoe een taak weggelegd voor het bestuur, maar René c.s. kennende zal dat goed worden opgepakt. Daarnaast is het goed als we allemaal eens bij onszelf te rade gaan in hoeverre we misschien wat meer kunnen betekenen voor elkaar. Een simpele manier is gewoon met enige regelmaat een partij te spelen op een van de clubavonden. Activiteiten voor het clubblad strekken uiteraard tot aanbeveling maar de leden zijn inventief genoeg om zelf ook iets te bedenken.
Overigens vind ik dat er op tal van schaakterreinen prima initiatieven worden ontplooid. De trainingen zijn hartstikke leuk, het amateurschaak in De Fabriek is een goed initiatief en de eeuwige bemoeienissen van Machiel en zijn helpers bij de jeugd zijn prijzenswaardig. Toch bij het wezenlijke van een vereniging, meedoen!!, schort het helaas bij een flink contingent spelers.
Tot slot.
We mogen André, onze aimabele schaakgenoot, gewoon niet laten gaan, om tal van redenen. Het zou fijn zijn als jullie allemaal hem dat op een of andere wijze laten weten. In de komende twee weken, met tal van vrije dagen, doet zich ongetwijfeld wel een gelegenheid voor om hem daarvan te overtuigen…
Na deze hartenkreet, de gedetailleerde uitslagen van de twaalfde ronde van 22 december.
Hans Galjé – Cor van Dongen 0-1
(Hans – als d4 speler – kwam in een soort Morragambiet terecht. De geofferde pion zag-ie
Niet terug en van enige compensatie was geen sprake.)
Martin Oudejans – Mels v.d. Water ½-½
(Een gat op d5 in een svesnikovsiciliaan voor zwart. Martin ruilde echter teveel af en er resteerde een eindspel met lopers van ongelijke kleur dat simpel remise te houden viel.)
Pim Hoff – Gerard Smit ½-½
(Voor het schaakleven van de zwartspeler mocht gevreesd worden maar Pim was niet doortastend genoeg.)
Gerard v.d. Bergh – Tom Broekhuizen 1-0
(Makkie voor Gerard.)
Carmen Breedveld – Arnold Rijksen 0-1
(Carmen kwam, zoals zo vaak, prima uit de opening. In de verwikkelingen van het middenspel verloor ze ongelukkig een stuk (voor drie pionnen) en had nog wel een gevaarlijke koningsaanval. Die echter niet doorsloeg. Goed verdedigd, Arnold. Leuk duel.)
Henk v.d. Eng had vergeten zich bij de indeler aan te melden en kreeg een vrije ronde.