- Nieuws
- Rating
- Clubblad
- Leden
- Foto's
- Informatie
- Gastenboek
- Kalender
- Stand
- Zoeken
- Statistieken
- Clubkampioen
- Reglement
- Overzicht
- Topscoorders
- Sponsorkliks
- Schaakpret
- Op den Velde
- MKB Accountancy B.V.
- Inloggen
Interne:
Externe:
Sponsors:
Leden:
| Kalender: | |
| 26-4 | Interne vrijdag competitie ronde 23 |
| 29-4 | Interne maandag competitie ronde 32 |
| 3-5 | Interne vrijdag competitie ronde 24 |
| 6-5 | Interne maandag competitie ronde 33 |
| 10-5 | Interne vrijdag competitie ronde 25 |
| 13-5 | Interne maandag competitie ronde 34 |
| 17-5 | Interne vrijdag competitie ronde 26 |
| 20-5 | 2de Pinksterdag "geen schaken" |
| 24-5 | Interne vrijdag competitie ronde 27 |
| 27-5 | Interne maandag competitie ronde 35 |
Ab de Jonge was al een paar clubronden afwezig vanwege een pijnlijke hernia. Het belette hem niet voluit op de koningaanval te spelen tegen Peter Heijboer. De laatste liet zich in een Franse partij wel gemakkelijk de kaas (brie?) van het brood eten. Analyse wees uit dat hij het Ab heel wat moeilijker had kunnen maken via een opmars van de pionnen in het centrum. Nu besliste de batterij stukken die op de Achilleshiel h7 stond gericht.
Martin Oudejans speelde een venijnig wachtzetje in de Caro-Kann. René tuinde er met open ogen in en kan duidelijk zijn voordeel doen met de komende lessen van Afek die het thema ‘dubbele aanval’ zal gaan uitdiepen. René verloor een pion, maar niet zijn veerkracht. Hij maakte het Martin zo moeilijk mogelijk. Martin begon te twijfelen, verzuimde een paar keer de beste voortzetting te spelen en zo werd uiteindelijk het punt gedeeld. Henk Arends had een prachtig wit centrum, ondersteund door een loeisterk loperpaar. Pim Hoff – met zwart in de Pirc – startte een flankaanval op de damevleugel en toen Henk nog lang rokeerde werd het een spannende partij. Pim boette een stuk in, maar de zenuwachtige tijdnoodcapriolen indachtig van Henk speelde hij nog even verder. Henk maakte echter geen fouten en Pim gaf gewoon op.
Tom Broekhuizen strafte het opportunistische spel van Mels v.d. Water goed af maar liet zich in een (gewonnen) toreneindspel toch nog overbluffen door het aplomb waarmee Mels zijn zetten – vrijwel a tempo – uit de mouw schudde. Remise; Tom moest zijn toren inleveren tegen een ver opgerukte pion van Mels.
Joris Moes had zijn handen vol aan Arnold Rijksen. De opening was zonder meer voor Joris, grote ontwikkelingsvoorsprong, maar dat liet zich slechts met moeite verzilveren. Uiteindelijk wikkelde Joris, zonder overigens ook maar een moment in gevaar te zijn geweest, onberispelijk af naar een gewonnen toreneindspel.
Cor van Dongen ging terug naar halverwege de 19e eeuw met een scherpe, gevaarlijke variant van het Koningsgambiet. Dirk-Willem Swart verhaspelde twee verdedigingen (de Pf6-verdediging en de g5-variant) en keek na een zet of tien al tegen een ruïne aan. Linke opening, dat Koningsgambiet…