Arnold Rijksen had het in de opening zeker niet gemakkelijk tegen Carmen Breedveld. Maar Carmen verloor de concentratie en kwam een stuk achter. Lang spartelde ze nog tegen met actief stukkenspel, maar de materiële achterstand viel niet meer goed te maken.
Peter Heyboer profiteerde van een te vroege opmars (c6-c5 in de Caro-Kann) van Henk van der Eng met een voorsprong in ontwikkeling die hij combineerde met een gevaarlijke koningsaanval. Toen Henk het verzwakkende g7-g6 speelde moest voor zijn schaakleven gevreesd worden. Doch Peter vond de beste voortzetting niet, maar zal toch ongetwijfeld zeer tevreden zijn met de prima plusremise tegen de op papier veel sterkere Henk.
Mirko Lukács had de gehele partij een lastige druk op de zwarte stelling van Dirk-Willem Swart. Langzaam bouwde hij zijn voordeeltje uit, hetgeen uiteindelijk resulteerde in een eindspel met een toren meer. Enige wat nog een overwinning in de weg stond was zijn tijdnood. Maar de overmacht bleek te groot: DW ging mat of verloor de dame. Met zijn overwinning rukte Mirko op naar de achtste plaats. Het eerste lonkt!
Huib Middelhoven had met zwart met de opmars g6-g5 een stuk kunnen winnen van Jan-Bart Abcouwer. Z’n koning zou daarmee onder vuur komen, maar het alternatief (waar Huib voor koos) was een langzame dood. Hoewel langzaam, Jan-Bart offerde met d5 een pion, om er op a7 weer in terug te winnen. De lang gerokeerde koning van Huib kwam in onoverkomelijke problemen.
Martin Oudejans speelde een gevaarlijke variant van het Italiaans. Cor van Dongen ging op pionnenroof, maar dat had hem slecht kunnen bekomen. Nu kwam hij een pion voor maar door zeer slordig spel in Martins tijdnood gaf hij zijn voordeel weg. Maar met nog 3 seconden voor 6 zetten gaf Martin op in zeker geen mindere positie.