Nieuws

Overzicht
Topscoorders

Inloggen

Kalender:
26-4	Interne vrijdag competitie ronde 23
29-4	Interne maandag competitie ronde 32
3-5	Interne vrijdag competitie ronde 24
6-5	Interne maandag competitie ronde 33
10-5	Interne vrijdag competitie ronde 25
13-5	Interne maandag competitie ronde 34
17-5	Interne vrijdag competitie ronde 26
20-5	2de Pinksterdag "geen schaken"
24-5	Interne vrijdag competitie ronde 27
27-5	Interne maandag competitie ronde 35

Slotronde vrijdagcompetitie

Gepost door Cor van Dongen op zaterdag 26 mei 2007 om 08:55

De laatste loodjes. Veel stond er niet op het spel, de prijzen leken al verdeeld. Jan-Bart Abcouwer had nog een kleine kans op de tweede plaats, maar René Hennipman verkoos het edele klaverjasspel boven het ordinaire schaakspel. Zelfs bij winst zou Jan-Bart derhalve op de derde stek zijn blijven steken, maar een prachtige kans (2 stukken met aanval, tegen een wrakke toren) tegen Martin Oudejans liet hij – in een spannende Ben-Oni – onbenut. Nee, zo kreeg Martin – na nog enkele onnauwkeurigheden in het eindspel van Jan-Bart – zelfs winstkansen. Echter, de tijdnood leek hem de dans om te doen. Met nog 8 seconden op de klok, in gewonnen stelling, kwamen de beide kemphanen, heel sportief, remise overeen.

Een ander spektakel speelde zich af bij Henk Arends tegen Mirko Lukács. Henk sloeg in het eindspel remise af en leek zo op winst af te stevenen. Maar aalglad ontsnapte Mirko door een onachtzaamheid van Henk met eeuwig schaak met twee torens. Volgens Henk zijn eerste remise dit seizoen! (Zoeken we op in de stand.)

Jaron Rosegg stond overwegend tegen Mels v.d. Water, misschien zelfs gewonnen (al zal Mels het daar niet mee eens zijn), maar een snelle puntendeling betekende dat Jaron zich bij de kaartspelers kon aansluiten.

Machiel Moes speelde een strategische partij tegen nieuwkomer Peter Bosmans die – na een paar keer in De Fabriek aan de schaakzondagmiddagen had meegedaan, eens bij ons langs kwam om de sfeer te proeven – verrassend sterk voor de dag. Machiel stond in opening en middenspel zeker niet beter. Pas in het verre eindspel liet Peter Bosmans een paar belangrijke steken vallen en zo verloor hij zijn debuutpartij.

Hoe de remise tussen Joris Moes en Dirk-Willem Swart tot stand kwam, bleef onduidelijk. DWS mompelde een beetje mismoedig toen ik hem naar de uitslag van de partij vroeg. Gemiste kansen? Of een correcte puntendeling? Of spaarde Joris zijn krachten voor de laatste examens?

Arnold Rijksen verloor in de opening, een vreemde variatie van de Draak, tegen zwartspeler Gerard v.d. Bergh al snel een stuk. Hij ploeterde nog een tijdje verder, maar Gerard ruilde gewoon alles af en bleef in het beginnende eindspel simpel een vol stuk voor. Ten slotte de partij van de nieuwe clubkampioen (een kampioenschap zonder veel glans omdat een groot contingent concurrenten om allerhande redenen de interne dit jaar links heeft laten liggen), Cor van Dongen, tegen Henk v.d. Eng. Henk kwam prima uit de opening met actief spel. Maar langzaam maar zeker verloor hij de grip op het spel. Cor ruilde minutieus het ene voordeeltje (verzwakking van de koningsstelling) in voor het andere (bezetting centraal veld e4) met een afwikkeling naar een eindspel met zware stukken waarin de witte koning veel onveiliger bleek te staan dan zijn zwarte confrère. Daarmee is Cor recordhouder wat betreft het aantal clubkampioenschappen bij ZSC-Saende: 7 keer. Hulde! (Al zeg ik het zelf!)

De taak zit erop, voor dit seizoen.
Indeler vrijdagcompetitie, Cor van Dongen (met dank aan – vooral Joris – de invallerindelers als ik verhinderd was!)

Contact | Formaliteiten