• Nieuws
• Rating
• Clubblad
• Leden
• Foto's
• Informatie
• Gastenboek
• Kalender


Interne:
• Stand
• Zoeken
• Statistieken
• Clubkampioen
• Reglement


Externe:
• Overzicht
• Topscoorders


Sponsors:
• Sponsorkliks
• Schaakpret
• Op den Velde
• MKB Accountancy B.V.


Leden:
• Inloggen

Het eerste bord dat viel was bord zes. Tom had een uitstekende partij gespeeld, won een pion en had in eerste instantie de open lijn en zou de zevende rij kunnen krijgen (D+2T tegen D+2T). Te snel spel was de oorzaak dat juist de tegenstander ineens een fatale aanval kreeg. 0-1.  

Niet veel later kwam Arnold naar mij toe. Anrold had een remise aanbod gekregen en in principe is zijn opdracht een leuke partij te spelen en remise is prima. Maar nee. Arnold had dat afgewezen omdat we achterstonden en hij de betere kansen had. Altijd erg leuk, dat team gevoel. Wellicht een gevolg van het voorbeeld van Dirk-Willem die vorige week juist wel remise gaf in een betere stelling om zo de matchpunten voor het derde veilig te stellen. Arnold stond een pionnetje voor en moest, eigenlijk net als Tom, de lijnen pakken de tegenstander in de verdediging drukken om de meerpion tot uitdrukking te laten komen. Welnu, dat deed Arnold uitstekend. Vorige keer meldde ik nog dat Arnold te langzaam speelt maar dat gaat sinds die tijd veel beter (dan bij mijzelf vaak). Arnold is met zijn mooi overwinning één van de twee mannen van de match. 1-1.

Ikzelf wist in een moeilijk gevecht tegen een ratingverschil van 220 punten af te boksen in een Franse afruiler. Vroeger was ik dol op de afruiler: wit wist niet wat hij er mee aanmoest en ik trok het initatief altijd wel naar mezelf toe. Die tijd is lang voorbij. Wit speelde enigszins passief maar dat is ook juist nodig hier. Ik forceerde en kreeg een remiseaanbod op het moment dat mijn tegenstander een kwaliteit tegen een pion ging winnen. 1.5-1.5

Sjaak speelde op bort vier als Sjaak. Sjaak is zo een betrouwbaar scorekanon dat het moeilijk is de loftrompet over hem af te steken: je blijft aan de gang. Zijn winst was natuurlijk erg welkom. 2.5-1.5.

Peter Heyboer kreeg met zwart een tweepadernspel met Pg5 tegenover zich. Ik ken dat zelf niet maar volgens mij speelde Peter at gewoon goed. Op een gegeven moment twee pionen achter met activiteit tegenover onderontwikkeling waar Zimbabwe “U” tegen zegt bij de tegenstander, daar moet toch wat uit te halen zijn? Helaas lukte dat niet. In een spannend einde waar beide spelers een dame haalden was Mevr. Vos toch net iets handiger. 2.5-2.5

Peter Bosmans is de andere man van de Match. Na twee verlies partijen deed Peter dit keer wat hem de vorige keer zo smadelijk niet lukte: een technisch gewonnen eindspel technisch winnen. Waar de tegenstander nog probeerde tegenspel te krijgen werd dat met kordaate prophylactische zetten in de kiem gesmoord. 3.5-2.5

Toen bleven de topborden over. Huib Vriens had als invaller de op papier sterkste tegenstander. Dat verwachte Huib al en hij mailde mij dat “een remise dan toch ook mooi is?” Bij binnenkomst maatke ik hem duidelijk dat ik  deze avond minimaal twee bordpunten van hem verwachtte. Na lang onder druk te hebben gestaan en een pietsie weinig tijd te hebben bleek de door de teamcaptain opgelegde druk iets te hoog. Net op het moment dat Huib onder de druk vandaan kon komen (naar nog steeds een lastige stelling maar wel met een plusje denk ik) was er de beslissing om met een pion of met de dame te slaan. Met de pion nemen had nadelen maar met de dame nemen, wat gebeurde, verloor de dame door een familieschaak. 3.5-3.5

Bord 1 werd bezet door Robert Boes. Robert had net een pion teruggewonnen en een kwaliteit daarbovenop. Stond ook actiever. De tegensatander had nog 18 seconden, Robert nog ruim 6 minuten. Robert dacht na. Robert dacht nog ietsjes meer na. 4 minuten nog. Dat kan, dacht ik nog. 3 minuten. Ik denk “Robert, zet!”. 2 minuten. Er stonden inmiddels al een man of 15 om dat bord heen. Maar ja, wat kun je doen? Je mag niets zeggen, toch? 1 minuut nog. Hier stopte ik met denken, het zat op slot, dicht. Dan zegt de tegenstander: “Je vlag is gevallen”, “Ik weet het, ik dacht dat ik nog een kwartier kreeg”….3.5-4.5

Al met al behoorlijk pijnlijk. Dit zijn twee hele dure matchpunten en degradatie is een zeer reëele mogelijkheid. We hebben drie overwinningen nodig van de vier en tegen Waagtoren 6 en Assendelft wordt dat niet makkelijk.

Achteraf gezien heb ik als teamleider misschien wel gefaald. Ik mag Robert natuurlijk niet wijzen op het feit dat hij door zijn vlag dreigt te gaan maar ik had wel iets anders kunnen doen. Ik had kunnen zeggen “Robert, bied remise aan”. Dat recht heb ik, als tealmleider. Dat had hem wellicht wakker geschud. Maar ja, hij staat beter en heeft 3 minuten tegen achttien seconden, doe je dat dan op zo een moment. Heeft het nog zin als hij er dertig heeft (op dat moment zat ik al in stasis trouwens)? Is het ethisch om met die bedoeling gebruik te maken van dat recht? Ik weet het niet.

Persoonlijke uitslagen ronde 3 van seizoen 2007-2008, vrijdag 16 november 2007: