• Nieuws
• Rating
• Clubblad
• Leden
• Foto's
• Informatie
• Gastenboek
• Kalender


Interne:
• Stand
• Zoeken
• Statistieken
• Clubkampioen
• Reglement


Externe:
• Overzicht
• Topscoorders


Sponsors:
• Sponsorkliks
• Schaakpret
• Op den Velde
• MKB Accountancy B.V.


Leden:
• Inloggen

Na een dus lange doch redelijk voorspoedige reis kwamen wij aan bij speellocatie Het Grauwe Paard. Met z’n achten nog wel. Weliswaar niet de basis acht. Albert Toby was naar een eenmalig concert van zijn idool in Antwerpen en wat Mark Klarenbeek aan het uitspoken was, is me niet bekend, maar het zal ongetwijfeld veel belangrijker zijn geweest dan zoiets triviaals als een potje schaak in een of andere Friese uithoek. Zij werden vervangen door Ben en Huib.

Ook met die twee invallers waren we op papier gemiddeld nog wel sterker dan de Jabobiparochianen/Oudebildtzijlers, maar dat moet er op het bord dan nog wel uit komen. Deze middag kwam het bepaald niet. Huib op acht was behoorlijk grieperig en allang blij dat hij een halfje bij elkaar kon reageren. Ben raakte in een mogelijk iets betere stelling een pionnetje kwijt, maar zijn tegenstander was kennelijk bevreesd voor de witte tegenkansen over de halfopen f-lijn en bood in lichte paniek remise aan, hetgeen dankbaar geaccepteerd werd. Mark G. kwam tegen een hoger gerate speler in een onduidelijke stelling terecht en besloot toen ook maar de remiseboei te grijpen. Jan-Bart speelde de Oostenrijkse aanval zonder dat te weten en er zelf ook maar enigszins tevreden over te zijn, waardoor ook hij niet ontevreden was met het behaalde halve ei.

De kroon werd echter gespannen door R. v.d. Meer. Deze randgroepouderejongere was er middels zo niet mal- dan op zijn minst schimmige versaties in geslaagd een plaatsje in het vlaggenschip te bemachtigen. Op het bord bleek hij bepaald minder gewiekst te manouvreren en schoot op de veertiende zet een bok en daarmee een stuk erbij in. Na enig, ja wat eigenlijk, gespartel kunnen we het niet noemen, amechtig naar adem happen zijnde de op het droge getrokken vis, gaf hij er de brui aan en vervolgde zijn verblijf even zo vrolijk middels geanimeerde snelschaakpartijtjes met zijn tegenstander.

Gelukkig is daar dan nog Mark van S. Opponent zette doodleuk een loper op e3 om een paard op d4 te dekken terwijl er nog een pion op e2 stond. Dat de witte stelling daarmee in hogere zin al rijp voor de sloop was, werd door het eenmansslopersbedrijf (ook voor uitdeuken en spuiten) haarfijn aangetoond. Hiermee was de tussenstand toch nog op 3-3 gekomen en konden we ons opmaken voor de apotheose na de tijdcontrole. Hans was inmiddels een kwaliteit voorgekomen en Erik een pion, dus een overwinning behoorde weer tot de mogelijkheden.

Maar ik weet niet wat het is met die titelhouders van ZSC. Het lijkt wel of ze die titel met hun airmiles aangeschaft hebben. Hans had voor de kwaliteitswinst al wat duidelijker winstopties gemist en uiteindelijk daarna ook een opgelegde winst. Hierdoor moest hij uiteindelijk in remise berusten met een toren meer. Nou, sorry hoor, maar als je met een toren meer al niet meer kunt winnen van iemand met 300 ratingpunten minder...

Maar elk nadeel heb z’n voordeel. Nu kon Erik laten zien waar het echte talent in het eerste te vinden is. Als teamleider laat hij organisatorisch wel eens een steekje vallen, maar hij is niet te beroerd om voorop te gaan in de strijd en deze vervolgens ook nog eens te beslechten. In ons voordeel, wel te verstaan. In een stelling met loper en twee verbonden pionnen tegen paard en een blokkerende pion, bleef hij net zo lang melken tot zijn tegenstander volkomen Murk gespeeld zich alsnog in de luren liet leggen en zijn laatste pionnetje geslagen zag worden vlak voordat claimen op grond van de vijftigzettenregel tot de mogelijkheden behoorde.

Daarmee was de 4½-3½ winst een feit. Deze werd bescheiden doch rijk geamuseerd gevierd in een restaurant aan het Wad, waarna wij aan de terugreis konden beginnen, die altijd weer langer lijkt te duren dan de heenreis, zodat wij vermoeid doch voldaan weer in het Zaanse aankwamen. Ben werd bedankt voor bewezen diensten, zijnde een remise en het chaufferen, Huib haastte zich naar huis om lekker uit te zieken, Erik was ook uitgeput en R. voegde zich later nog bij Hans, Mark S., René en Joris in De Fabriek, waarmee alles toch nog goed kwam.