Op zondag 29 maart was De pelikaan het toneel voor weer een spannend kampioenschap. Dit keer deden liefst twee teams mee van ZSC Saende. In het 1e team speelden Timothy, Dylan, Arjen en Hessel. Het 2e team bestond uit Tieme, Quinten, Joost, Nathaniel en Boris. En... beide teams deden het geweldig.
Uiteraard mocht van het 1e team het meest worden verwacht maar ook het 2e team knokte zich prima door hun wedstrijden heen. Ze gingen vol voor de prijs voor het beste 2e team. Na een 2-2 in de eerste ronde werd twemaal verloren in ronde 2 en 3. Maar daarna bleven onze jongens vier ronden achter elkaar ongeslagen, waarbij twee keer nog werd gewonnen. Door die goede laatste ronden, deden ze nog volop mee om de prijs voor het beste reserveteam. Sterker nog, in theorie konden ze zich zelfs nog plaatsen voor het NK in Groningen! Deze sensatie bleef net uit maar wat scheelde het. In de laatste ronde behaalden ze een gelijkspel, Was dat 2,5-1,5 winst geworden, dan was het team precies op de 6e plek geëindigd. Aangezien de beste 6 zich plaatsten voor het NK, had dan een retourtje Groningen besteld kunnen worden. Jammer maar niet getreurd. Jullie hebben fantastisch gespeeld. Chesscoool 2 eindigde op de 5e plaats en mocht met maar één matchpunt meer en evenveel bordpunten als ZSC Saende 2 zich als beste 2e team laten huldigen. Met een gedeelde 7e plaats zaten jullie er dus vlakbij jongens! (Vervolgd onder foto)
En dan het eerste team. Ondersteund door een buslading supporters die de Pelikaan op zijn grondvesten deden schudden, gingen ze voortvarend van start: 4-0 in ronde 1. Daarna moest worden aangetreden tegen andere topteams. Dat leverde één gelijkspel tegen grote concurrent Santpoort 1 op en overwinningen op Chesscool 1 en de Eenhoorn. Daarmee nestelde ons team zich op kop van het klassement en werd door de supporters al voorzichtig gefluisterd over een kampioenschap. Nu was het zaak om bij de overige wedstrijden tegen op papier iets mindere tegenstanders niet uit te glijden. Maar ja, in het schaken kun je ook wel eens iets zomaar weggeven, dus het werd nog even flink zweten. Vooral in de laatste ronde waar het even leek dat een verrassend gelijkspel moest worden toegestaan aan het team van Bergen. Maar de schouders gingen er onder, de rug werd gerecht en Hessel sleepte het beslissende derde punt uit het vuur, waarna de polonaise kon worden ingezet: het kampioenschap was binnen. (Vervolgd onder foto)
Tevreden kon coach René concluderen dat zijn nachtelijke analyses van alle mogelijke tegenstanders op dit kampioenschap zich hadden uitbetaald. Op slechts één punt kwamen zijn voorspellingen niet uit: de helft van het team haalde namelijk een nog betere score dan hij had voorzien. Had hij zijn huiswerk toch niet helemaal goed gedaan. Dat zij hem natuurlijk vergeven en terecht mocht ook hij zijn medaille ophalen. Jongens, een prachtig resultaat. Op naar Groningen op 16 mei, onder politiebegeleiding van Dylans vader vertrekken de bussen 's ochtends vroeg vanaf Boko richting het hoge Noorden.