(Marcel Springorum, Groningen) Vandaag, 16 mei, hebben we allemaal een beetje een vakantiegevoel. We gaan naar Groningen voor het Nederlands Kampioenschap voor teams van geboortejaar tot en met 1999. En net als wanneer je met de auto op vakantie gaat, maakt de wekker je vroeg wakker. De familie Braat, daar zijn ze er altijd vroeg bij, laat om kwart over zeven Zaandam al achter zich. Er is ook een combi Blees-Brouwer die al snel de achtervolging inzet. De Springorum equipe sluit de rij. We zijn allemaal vroeg genoeg in de Euroborg, want in deze sporttempel gaat het allemaal gebeuren. Daar worden onze hoofdrolspelers van vandaag, voor deze gelegenheid strak in clubtenue, verenigd met hun coach René en zijn Ingeborg. Die zijn al een dag tevoren gearriveerd in het Euroborg-hotel om daar 's ochtends nog uitgebreid in bad te kunnen liggen, voordat de eerste e2-e4 op het bord wordt getoverd. (vervolg onder foto)
Timothy, Dylan, Arjen en Hessel op respectievelijk de borden 1, 2, 3 en 4, gaan de eer hoog houden van hun club en natuurlijk Noord-Holland. Niet voor niets zijn ze regerend Noordhollands kampioen! De openingsronde is tegen Haren, een lokale favoriet. De jongens gaan voortvarend van start. Het wordt 2-0 door Hessel en Dylan. De hoop op meteen een overwinning vliegt door de ZSC-Saende rijen. Zal dit een vliegende start worden? Maar verder dan 2-2 komt het niet, omdat Arjen en Timothy hun tegenstander moeten feliciteren.
In de tweede ronde een ander scenario. Het team lijkt in de wedstrijd tegen Opsterland te gaan verliezen, wanneer Hessel en Dylan tegen een nederlaag aanlopen. Dat betekent dat een gelijkspel het hoogst haalbare is. Maar Arjen en Timothy repareren het nog tot opnieuw een gelijkspel.
In de derde ronde is de op papier sterkste ploeg van het toernooi de tegenstander. ZSC-Saende gaat collectief in de verdediging maar Klim-op is te sterk. Maar... er wordt op heroïsche wijze verzet geboden en dat heeft voor Hessel toch nog resultaat. Hij scoort een punt, doordat zijn tegenstander door de vlag gaat, terwijl Hessel zelf alleen nog koning en paard heeft, en de tegenstander twee dames en nog veel meer! Coach René aarzelt geen seconde en claimt het punt bij de wedstrijdleiding. Hij krijgt daarbij gelijk, al moeten ze er wel even over nadenken: 1-3 voor Klim-op.
Na de lunchpauze wordt aangetreden tegen HTV 2. Dylans tegenstander doet een onreglementaire zet. Als dat is rechtgezet, gaat het verder met twee minuten extra tijd voor Dylan maar hij beleeft daar weinig plezier van. Hessel moet ook al snel de vlag strijken en dat betekent dat het 0-2 is tegen een op papier niet heel sterke tegenstander. Gelukkig wordt het toch gelijk, Nadat Arjen zijn dameverlies met voldoende materiaal kan compenseren, keert het tij. Timothy speelt in zijn bekende rustige stijl een goede partij, krijgt een hand van de tegenstander en zo wordt het toch nog 2-2.
In ronde vijf is Paardensprong de tegenstander. Zou er vandaag ook nog een overwinning in zitten? In deze wedstrijd heeft Timothy wel kansen maar door een gepend paard haalt hij zich te veel moeilijkheden op de hals. Dylan verliest zijn dame op een moment dat hij al licht achter staat in materiaal. Langzaam maar zeker sluit het net zich. Maar gelukkig zitten Hessel en Arjen op een winnend spoor. Hessel speelt als een raket en slaat de stukken letterlijk van het bord af. Arjen wikkelt een middenspel af naar een gewonnen eindspel waar hij nog drie keer mat in één mist maar - niet getreurd - ook pat weet te vermijden. Het wordt alwéér 2-2.
En dan een wedstrijd tegen Messemaker. Voordat René zijn administratie heeft bijgewerkt, heeft Hessel een veredelde herdersmat losgelaten op zijn tegenstander. Arjens tegenstander ziet een actie van diens dame over het hoofd. Die vliegt over het bord naar de achterste rij: 2-0. Timothy schaakt tegen een sterke tegenstander een prima partij. Wat een luxe, als hij met een mooie matcombinatie het team op 3-0 zet. Dylan kan nu in alle rust verder bouwen aan een mooi resultaat. De tegenstander laat wat steekjes vallen en dat buit hij prima uit. Een klinkende 4-0 overwinning.
Elk voordeel heeft zijn nadeel. Door de 4-0 overwinning staat in de zevende en laatste ronde een zwaardere opponent op het prgramma dan bij een minder goed resultaat. Onze kampioenen treden in het strijdperk tegen Mook en wat een spektakel in deze laatste ronde. Timothy en Hessel gaan goed. Hessel hanteert weer het hoogste tempo maar Timothy is hem voor met het openingspunt en levert vandaag een uitstekende prestatie op het loodzware eerste bord. Kort daarna maakt Hessel 2-0 en het ziet er gezond uit. Arjen heeft het zwaar, zijn tegenstander heeft een kwaliteit gewonnen en weet dat vast te houden: 2-1. Nu komt het op Dylan aan. Die moet alle zeilen bijzetten om niet te hoeven capituleren. Hij slaagt erin eeuwig schaak te geven. René adviseert als captain remise aan te bieden en dat doet hij ook. De captain van de tegenpartij pakt zijn pen al om de remise te noteren maar Dylans tegenstander speelt stug verder. De wedstrijdleiding grijpt niet in en verbijstering maakt zich meester van de ZSC-Saende aanhang. Wij zien al iemand met RSI naar huis gaan maar tenslotte grijpt de teamcaptain van Mook na circa 105x schaak in en kunnen we een 2,5 - 1,5 overwinning noteren.
Dat betekent een uitstekend resultaat waar coach René ter plekke van naast zijn schoenen gaat lopen. Trots constateert hij dat ZSC-Saende van alle Noordhollandse ploegen als hoogste is geëindigd, dat er 43 deelnemers mee hebben gedaan met een rating van boven de 1000 en dat er twaalf teams een gemiddelde rating hebben van boven de 1000. Zijn doelstelling vooraf was om gemiddeld 100 punten boven rating te scoren, in theorie goed voor een 19e plek. ZSC-Saende finisht mede als gevolg van de sterke eindsprint voortreffelijk met 8 matchpunten en 15,5 bordpunten op plaats 13 (van de 40).
De bekers worden uitgedeeld aan de winnaars van het kampioenschap. Omdat Evert en Dirk zich over de prijsvraag hebben gebogen en drie van de vier puzzels goed hebben opgelost, kunnen de jongens nog een dikke reep chocola ophalen. Dan scheept het gezelschap zich weer in voor de terugreis. We zijn nog lang niet thuis, maar wat geeft dat als je onderweg nog kan nagenieten van een prachtige dag op een mooi kampioenschap...