Corus ronde 3: De tranen van Vassily

Gepost door André Breedveld op zondag 21 januari 2001 om 22:45

De Chinezen komen een beetje los. In de bus spraken ze wel twee zinnen tegen elkaar.Zo druk als het vandaag was in de Morriaan is het volgens mij nog nooit geweest. Gisteren was het organisatorisch ook alle hens aan dek. Via de luidspreker werden de schakers verzocht hun deelnemerskaart bij de hand te houden, omdat men anders in het geval van een sanitaire stop misschien niet meer tot de speelzaal zou worden toegelaten. Op last van politie en brandweer zijn er grenzen gesteld aan het aantal bezoekers. Mijn tegenstander sprak schande van het verzoek: "dit is natuurlijk de omgekeerde wereld, slaat nergens op. Wij schakers worden de dupe" Relatief ben ik deze dagen een bevoorrecht mens want als deelnemer aan de reservegroep zit ik "achter de touwen" Het is lekker rustig en je hebt geen last van opdringerige lastposten. Tussen de touwen is een opening en daar houdt een strenge arbiter de wacht. Twee toeschouwers ontsnapten vanmiddag echter even aan zijn waakzame oog en gingen een oefenpotje spelen. Gelukkig was er nog een alerte Breedveld om hem te attenderen op de ongenode gasten. Met harde hand werden ze verwijderd en de klikspaan kreeg terecht lof toegezwaaid. Ik bleek ook op een ander moment er goed het zicht in te hebben. Op de standen die aan een wand zijn opgehangen ontdekte ik dat ten onrechte achter de naam van Carmen een nul was genoteerd. Uiteraard op hoge poten naar weer een andere arbiter die zich uitputte in excuses. In de Matiak heb ik al eens eerder mijn verbazing uitgesproken over al die gezinnetjes die een dagje komen picknicken tussen 'wij' schakers. Niet gehinderd door hun gebrek aan kennis en onvermogen tot enige inleving lopen zij de denksporters finaal onder de voeten. Hierdoor wordt het simpele plengen van een plasje als vanzelfsprekend een ware martelgang; vele kostbare minuten gaan verloren om weer je plaats achter het bord te bereiken. Het lukte mij alleen maar dankzij stevig ellebogenwerk, waar de gemiddelde Amerikaanse footballprof een puntje aan kan zuigen. Er ging natuurlijk ook weer eens een mobieltje af in de buurt van de grootmeesters en dat is vragen om moeilijkheden. Vorig jaar werd een onverlaat nog door een woedende horde wedstrijdleiders achtervolgt tot aan de uitgang. Ach, dit kwaad is waarschijnlijk onuitroeibaar. Het dieptepunt beleefden we onlangs in de wedstrijd tegen Purmerend, toen het mobieltje van Dennis z'n opponent maar liefst op twee verschillende momenten begon te rinkelen. Langzamerhand sijpelen de eerste tragische Zaanse bloopers binnen.Routinier Piet Prast raakte in een potremise stelling een stuk aan en kon meteen opgeven. Martin ging in gewonnen positie mat achter de paaltjes. Tragiek, geen enkele schaker kan er aan ontkomen. Ook in de grootmeestergroep was het vandaag raak. In de demonstratiezaal spraken de commentatoren Hort en Jongsma over een uiterst opwindende schaakronde. Kasparov en Shirov schijnen zich op het nippertje te hebben gered, maar de aandacht ging vooral uit naar het duel tussen Ivanchuk en Kramnik. Een groot deel werd afgewerkt in wederzijdse razende tijdnood. Op een gegeven moment moest Ivanchuk maar liefst 17 zetten doen in pakweg 30 seconden. Op zaterdag had Vassily de dagprijs gewonnen en volgens Jongsma had hij toen 12 zetten in 8 seconden gedaan, en die getuigden toevallig ook nog eens van onpeilbare diepgang.Helaas liep het vandaag niet goed af; onze favoriet ging in verloren stelling door z'n vlag. Toen Carmen en ik de toernooizaal verlieten stond de boomlange Kramnik glimlachend handtekeningen uit te delen.

En toen zagen we opeens Vassily die de handtekeningenjagers als vliegen van zich wegsloeg.Zelden heb ik iemand in zo'n trieste gemoedstoestand gezien, zijn hele lichaam huilde.Carmen had zelfs tranen gezien en was prompt ook van slag. Hij liep naar buiten, alleen. Het was intussen donker en snerpend koud. Minutenlang liep de man uit de Oekraine heen en weer tussen de ingang en de bushalte, getooid met zijn onafscheidelijke pet. In een interview heb ik eens gelezen hoe Vassily zo'n tegenslag verwerkt en ook met spanningen tijdens de partij afrekent: hij zingt Russische kinderliedjes.

Ik moest vandaag tegen Henk Happel van DD ( eerste klasse KNSB) en kon slechts met grote moeite, maar toch wel routineus, een remise afdwingen. Een hele opluchting, want het eierenmandje was anders al aardig vol geworden.Vanmorgen besefte ik de enige Zaankanter te zijn met 0 uit 2, een nare gewaarwording. Voorzover ik kan overzien is onze grote man op dit moment Jan Westrate die met 3 uit 3 aantoont dat hij nog steeds progressie maakt. Hans en Peter bleven keurig in de race en wonnen hun partij. Peter is zeer tevreden"ik ben precies op het goede moment in vorm gekomen" Ries van Raaphorst moest vandaag instemmen met remise maar had daarvoor tweemaal gewonnen. Carmen ( veries), Henk ( remise) en Ron ( remise) hebben ook twee punten. Op 50% staan Toon ( driemaal remise), Vojo ( idem), Ben ( vandaag gewonnen)en Jan Michel. In de slotweek moeten Martin, Piet en ik alle zeilen bijzetten om terug te komen.

Groepr1r2r3r4r5r6r7r8r9TotaalPlaats
André BreedveldReserve00½½
Hans Galjé1A½½12
Peter Holscher1B0112
Ben v.d. Bergh2B0011
Tim Havelaar2E½½½
Martin Oudejans3C0½0½
Henk v.d. Eng5A10½
Ron Swart5B1½½2
Pim Hoff5C0½1
Jan Weststrate5D1113
Vojo Zelovic5F½½½
Toon Karhof7F½½½
Jan Michel8C½10
Piet Prast8D½00½
Ries van Raaphorst9A11½
Carmen Schut9B1102

U moet inlogd zijn om te kunnen reageren. Er zijn nog geen reacties.

Contact | Formaliteiten