Corus, ronde 6: ZSC Saende scoort!
Gepost door André Breedveld op vrijdag 26 januari 2001 om 12:08
Eerder naar Wijk aan Zee gegaan vanwege de schaaktafel. De eigenaar van het hotel put zich uit in excuses. Hoe is het mogelijk, nog nooit eerder meegemaakt.Het laatste exemplaar, door hem gereserveerd, wordt voor zijn neus weggekaapt door een andere koper. Een schande is het, meneer en mevrouw. Carmen is goed uit haar humeur. De vorige dag heeft ze de halve woonkamer verbouwd om een plekje voor de tafel vrij te maken. We hebben de tijd en lopen naar het strand. Het is koud en er hangt een grijze nevel. Dan begint het ook nog te regenen. Weg van hier, snel naar cafe de Zon. In de verte zien we hem al staan. Hij is in gezelschap van een meisje dat in de groep van Hans speelt en heeft ruzie met zijn fototoestel. Hij keert het om en om, maar krijgt geen antwoord. Vasily Ivanchuk, het zit hem niet mee in dit thans zo naargeestige oord. Dinsdag verliet hij de Morriaan met een gezicht als een donderwolk. Remise tegen Topalov, daar moet je ook niet aan denken natuurlijk."Good morning Vasily!!" roept Carmen onze held toe. Hij draait zich om en toont een stralende lach. Hij neemt even de tijd om ons hetzelfde te wensen. Dan moet het hoge woord er maar eens uit. Ik schraap mijn keel: "And good luck today, Vasily!!" Deze aanmoediging wordt duidelijk gewaardeerd. Hij maakt iets als een buigingkje en recht uit zijn hart "Thank you very much!". Misschien niet direct een gesprek met heel veel inhoud. Maar onderschat de betekenis niet. De gevoelige en emotionele Vasily zal zich gesterkt voelen door de simpele goede wensen van trouwe en oprechte fans. En ikzelf heb aan enkele seconden contact met dit genie ruim genoeg om niet meer bang te zijn voor mijn tegenstanders in de reservegroep. Inderdaad ze hebben elkaar geen hand gegeven, Kasparov en Shirov. Gary tilde de stand naar 10 - 0, remises niet meegerekend. Hoe is zoiets toch mogelijk, met je normale verstand kan je er niet bij. Met mijn eigen ogen neem ik het nu ook waar. De Champ wist tijdens het ijsberen met een zakdoek het zweet van zijn gezicht. Dit beeld is ook mij onbekend. Sinds Gary z'n titel heeft verspeeld is hij een gewoon mens van vlees en bloed en...zweet geworden. Hij schreidt overigens niet over het podium, maar rent heen en weer. Van zijn tafel, altijd in het midden van de arena ( contractueel vastgelegd? De gewone jongens verhuizen dagelijks van hot naar her), naar de tafel van waarachter Cor de manschappen inspecteert en de oh zo belangrijke voorschrijdingstabellen minitieus invult, en weer terug...Er is hoog bezoek deze dagen in Wijk aan Zee. Mark Taimanov is enkele dagen overgekomen in verband met de acties rond het behoud van het Max Euwe centrum. Hij zal nooit worden herinnerd als een ijzersterke Sovjet grootmeester uit het tijdperk van de muur ( kampioen Rusland 1952), maar als de man die de ondergang van de Russische schaakhegemonie inleidde. Vancouver, 1971: na zes partijen is de kandidatenmatch tussen hem en Robert James Fischer afgelopen. Taimanov heeft met 6 - 0 verloren. Die match kwam niet zonder problemen tot stand en de president van de Fide, Max Euwe, moest hoogst persoonlijk naar Canada afreizen om knopen door te hakken. Taimanov, een begenadigd concert pianist ( op z'n achtste bleek al zijn grote talent voor zowel muziek als schaken), had het goed verbruid bij de autoriteiten in Moskou. Bij de terugkomst werd hij onderworpen aan een strenge douanecontrole. Het resultaat hiervan maakte voor vele kostbare jaren een einde aan zijn schaakcarriere. Men vond in een koffer een boek van schrijver/dissident Solzhenitsyn. Van de ene op de andere dag was hij persona non grata. "Ik heb de muziek nog" zei hij.Maar zijn vrouw en musical partner verliet hem en klaagde bij dezelfde autoriteiten over het gedrag van man Mark. Zijn salaris werd ingetrokken en vanaf dat moment mocht hij ook niet meer uitkomen in belangrijke toernooien en voor het Russische team. Ik zie ook de imponerende Arthur Jussupow. Eens kwam hij na een toernooi terug in zijn woning in Moskou. Toen hij zijn woonkamer binnenkwam bleek een indringer zich er te hebben verschanst. De topgrootmeester werd neergeschoten en beroofd. Sindsdien woont en speelt hij in en voor Duitsland. Hij schitterde tijdens de laatste Olympiade aan bord 1. Geweldige speler! Geinspireerd door zijn aanwezigheid schaf ik 's avonds een leerboek van hem aan. Ik had alle tijd om rond te kijken, want mijn partij tegen Ludden verzandde al snel in eindeloos geschuif op de vierkante meter. Alles was dichtgeschoven.Rond vier uur bood ik remise aan. Nee, even doorspelen. Dat duurde tot half acht. Toen zag zelfs Ludden er geen brood meer in. Hij is een voormalige beroepsofficier. Strakke torso, geen grammetje vet, en Rene tekent nog aan "een duidelijke, harde stem" Reken maar dat hij kon drillen. Ludden was enige tijd wereldrecordhouder simultaan, met ongeveer 687 partijen. Om u het beeld van de tegenstander te schetsen. Toeschouwster Laura sprak tot hem, blijkbaar in een poging hem een hart onder de riem te steken, het waardevolle: "je lijkt wel in verwachting". Kortom, Ludden wilde de strijd beslechten op uithoudingsvermogen. Jan Roebers van het Witte Paard, die ook een bezoekje bracht schilderde een visioen: "Straks zie je een flits en vannacht om half twee word je wakker achter het bord. De zaal is donker en leeg en je hebt een blauw oog. Dan besef je waar die flits vandaan kwam. Het was een rechtse directe. Je hebt de partij verloren omdat je vlag is gevallen!" Ook Martin had alle tijd, want zijn tegenstander had zich ziek afgemeld. Soms liep ik naar het balkom om even bij Carmen te kijken. Ze kwam dankzij een overwinning vandaag op 4 uit 6!! De beul uit Zaandam schreef zijn volgende heldenepos. 6 uit 6 en de tragiek schuilt automatisch in deze geweldige cijfers. Het is de score die Bobby uit Brooklyn uiteindelijk hebben genekt, hem hebben verdreven uit de beschermende invloed van schaakgodin Caissa. Wat valt er nog te bereiken, het kan alleen maar minder worden. Gaat dit onze Jan ook opbreken?? Resideert íe straks ook in Boedapest?Het wordt tijd om Peter in de gaten te gaan houden. Vier punten in groep 1 en duidelijke promotiekansen. Klasse! Hans won vandaag ook, maar stond volgens de kenners totaal verloren. Mag natuurlijk ook wel eens even meezitten voor de geplaagde ziel. Het was een prachtige dag voor onze club en er werd lustig op los gescoord. Alleen Jan Michel verloor, de rest won bijna in alle gevallen. Houden wij dit de komende dagen vol? Of zullen wij verzaken? Blijf dus online.
|