De derde ronde van de Interne had veel weg van een vechtsportgala. Er werd geramd, gebeukt, geleden, verdedigd en geblunderd. Cecil sloeg toe op het moment dat Albert zijn verdediging verwaarloosde, waarna hij genadeloos KO ging. Wim Punt verraste nieuweling Ahmet, die in ronde 1 nog knap onze PR-man op remise had gehouden, met een rechte trap naar voren, Ahmet probeerde zich nog te verdedigen, maar na nog een gemene ‘move’ bracht Wim het punt binnen.
Gerard en Arjen maakten er een strijd op leven en dood van. Arjen leek met een superieure dame de overhand te hebben, maar kon de beslissende klap niet uitdelen. De geslepen oude vos kroop uit zijn schulp, won materiaal en sloeg beslissend toe.
Jaron probeerde in een Philidor Evert er onder te krijgen, maar investeerde naast een pion ook zeeën van tijd in een aanval die nooit echt uit de verf kwam, waarna hij in vliegende tijdnood werd uitgeteld. Martin had tegen Rene Kanninga tijdenlang de overhand, kreeg ruimtevoordeel, aanvalsmogelijkheden en had verrassend genoeg, in tegenstelling tot Rene, ruim de tijd. Maar opeens produceerde hij de ene grafzet na de andere grafzet, probeerde Rene nog door zijn klok heen te jagen, maar verloor duidelijk op punten.
De partij tussen Robert en Cor leek het meest op een partijtje sumoworstelen. Vanuit een Pirc met tegengestelde rokade werd het duwen, duwen en nog eens duwen. Wit op de koningsvleugel, zwart, hoe kan het ook anders op de damevleugel. Cor bleek het hardst te kunnen duwen en duwde Robert van het bord af.
En de laatste partij van de avond duurde slechts eenendertig zetten, maar na zeven zetten had de witte dame al een pion op b7 opgehaald en leek onze CM in zijn karakteristieke stijl aan een verwurging te beginnen, maar zijn lustige opponent, counterde vervaarlijk, werd weer teruggedrongen maar weigerde op te geven. De gemene truukjes wisselden elkaar in hoog tempo af, offers, dreigende vorken, gemene penningen, een beetje burgemeester had de beide kemphanen al lang een straatverbod gegeven. Maar toen de rook was opgetrokken, werd de vrede snel getekend.