Een avondje op de club, altijd leuk. En altijd spannend. Zo was ik dit seizoen mijn jas kwijt. Een week later was ie weer terug, iemand had hem een weekje geleend. Ook was ik een avond mijn bord kwijt. Bord, stukken en klok gepakt, alles netjes opgesteld, even bij de buren kijken: weggegaan, plaats vergaan. Afgelopen vrijdag had ik én mijn jas nog én mijn bord: topavond!
Schaakvriend Klaas Been, met wie ik menig toernooi gespeeld heb, heeft een vast gezegde na afloop van zijn partij. Namelijk: "het was een spannende pot". En zo is het. Tot aan het omslagpunt is het altijd spannend. En voor de toeschouwer is het dan fijn als dat omslagpunt heel laat komt. Op korte partijen zitten we niet te wachten.
Deze ronde had ik een makkelijke avond, slechts 7 partijen hoefde ik te volgen. Een KNSB-zaterdag en voetbal op tv, Yuri had me een slechtere avond kunnen toebedelen om verslag van te doen. Gaat me lukken dacht ik van te voren. Maar na afloop had ik slechts één partij gevolgd en dan nog maar ten dele en wel die van mezelf. Erik daarentegen volgt alles. Met dank aan De Grote Man kom ik er wel.
Martin had een makkie. Machiel was nog bezig met de opening en Martin zat al in het middenspel, dat was een ongelijke strijd. Terwijl Machiel nadacht over hoe hij zijn loper van c8 kon ontwikkelen had Martin de zwarte koning al in het vizier. Binnen 20 zetten was het gedaan. Toch wel lekker zo'n korte partij.
Het is natuurlijk een zege dat we Cor weer terug hebben. Vroeger hadden we van die leden die éénmaal in de 10 jaar naar de club kwamen. Zo iemand zou het niet eens zijn opgevallen dat Cor een tijdje verstek heeft laten gaan. Voor ons, de getrouwen, is hij nooit weggeweest. En zijn stijl is nog immer dezelfde, zo laat hij zien. Hij moest wel even denken tegen Yuri, na 6 zetten had hij al 30 minuten verbruikt. Maar daarna wist hij de problemen toch aardig op te lossen.
Na vorige week, zie het heldenepos van Hein, moet ik nu ook Albert in de gaten houden. Tegen Marcel legde hij het af maar ook die man is in vorm. Marcel is echt beter gaan schaken, zoon Arjen moet weer gaan oppassen. Het kwam mij ter oren dat jonglief "helemaal" verloren stond tegen Wim. Dat was verrassend want de stelling die ik had gezien was winnend voor hem maar daarna was het flink mis gegaan. Dankzij een "meerslag" waarbij Arjen met schaak in twee zetten een toren en een paard won kreeg hij het punt mee naar huis. Ahmet en Cecil deelden het punt, wel zo sociaal en dat stralen de mannen ook uit. Wat een vriendelijke heren! Zij zullen mijn jas zeker niet mee naar huis hebben genomen.
Erik stond volgens eigen zeggen verloren tegen Pim maar ik sluit zeker niet uit dat er geen schaakcomputer te vinden is die dit met hem eens is. Zonder de stelling gezien te hebben durf ik zijn oordeel in twijfel te trekken. Een weddenschap hangt in de lucht.
Zelf dacht ik in mijn partij tegen Evert alle tijd van de wereld te hebben. Pakte zo waar mijn pen om aantekeningen te maken. Na 10 zetten stond ik geweldig, tevreden wandelde en keek ik rond. Een paar zetten later was de situatie heel anders en stond mijn bord in brand. Ik wilde persé een stuk offeren maar dat werd met de zet minder sterk. Evert kreeg zijn kansen maar benutte die maar ten dele, en dus ieder een halfje. Evert liep even weg, kwam weer terug, ging zitten en sprak de wijze, finale woorden: "zo, het was een spannende pot".