Vrijdagavond, vaste clubavond. Althans voor mij, maar vorige week even niet. Een sociaal gebeuren, waar ik moeilijk onderuit kon, hield me weg. Externe omstandigheden zullen we maar zeggen want aan mij ligt het niet, ik ben er maar al te graag. Ook al zijn er weinig partijen, mij maakt het niet uit. Zo'n avond was het. De avond voor de KNSB-zaterdag, altijd rustig. En ook nog een wedstrijd van het derde. Tja, dan houden we er weinig over. Drie partijen deze avond. En daar mocht ik dan verslag van doen.
Met Hein, de nummer 2 uit de stand, aan de streep. Normaliter spelend in het eerste maar vanwege afwezigheid een dag eerder actief. En omdat de strijd om de titel hevig gaande is, is er alle reden voor hem om geen ronde te missen. Want het is dit jaar spannend aan de top. Voorgaande jaren nam JB al snel een voorsprong en daar moest dan achteraan gehold worden. Nu is het anders. Er rennen er vanaf de start meer mee. Al hebben Dennis, Hein en JB de grootste kans op de titel. De rest hobbelt er lekker achteraan.
Zo is daar Martin, de ultieme wandelaar, met of zonder hond. Liefhebber pur sang. Altijd goed gemutst (zolang je maar niet over de externe begint). Iemand die zich door tegenslag niet laat kennen. Zo speelde hij laatst een toernooi in Haarlem en toen ik daar met Erik langsging zagen we Martins rating. We geloofden het niet, 1585 stond er. Dat moest natuurlijk 1855 zijn, foutje bij de aanmelding of zoiets. Echter, het bleek de bittere werkelijkheid. Hij had bij twee toernooien, 2 x 70 punten ingeleverd. Maar aan Martin zie je niets, met hetzelfde enthousiastme doet hij zijn zetten. Mogen we Martin als grootste liefhebber van de club betitelen? Daar hebben we nog geen prijs voor maar de nominatie heeft hij bij deze op zak. Deze ronde moest hij tegen een andere kandidaat voor die titel, Albert. De beleefdheden werden uitgewisseld, uiteraard tot aan het einde van de partij want dat is wel een voorwaarde voor de prijs. Op het bord won Martin, het stukverlies kwam Albert niet te boven.
Op dat moment had Gerard al van Wim gewonnen. Wim, ook al zo iemand die op deze plaats voorgedragen is voor die andere, mogelijk mooiere prijs. Hij liet Gerard even flink schrikken, won een mooie pion met een tactisch grapje maar tuinde later daar later ook zelf in. Maar daar liet onze Wim geen traan om, Gerard was er wel blij mee. Op zijn gezicht een brede lach.
Zelf had ik weer een avondvullende partij. Toen ik even de moeite nam om de andere borden te raadplegen merkte vriend Erik op: "Ik zou maar op je eigen bord kijken." En toen waren we nog maar net begonnen. Ik leek heel wat te hebben maar uiteindelijk viel het voor mij iets tegen. Om met Hein te spreken: "de eerste helft was voor jou, de tweede voor mij". Martin, als altijd aandachtig toeschouwer bij de nazit, vroeg toen: "En voor wie is de derde helft?" Met overtuiging sprak ik uit dat die voor mij was. Maar dat was niet zo moeilijk met Manuel naast me. Geregeld kon ik bluffen: "Dit win ik wel".
In het echt verdedigde Hein zich handig en toonde zich de sterkste. Met zo'n overwinning zit hij toch even lekkerder in het vliegtuig, op weg naar Zuid Afrika, het is hem van harte gegund.