ZSC 1 in vizier van degradatiespook
Gepost door André Breedveld op maandag 19 december 2016 om 18:34
Met het tweede gelijkspel van dit seizoen, nu tegen Oegstgeest, heeft het eerste zich flink in de nesten gewerkt. Dat de tweede klasse B KNSB een zware opgave betekent wordt goed geïllustreerd door de opstelling van onze tegenstander. Voor aanvang van de wedstrijd ook maar 1 schamel punt rijk, maar wel met twee Internationale Meesters aan de topborden, Nebosja Nikolic (de broer van GM Pedrag) en Fred Slingerland. Een bekende speler voor de iets ouderen onder ons is ook de sympathieke routinier Joop Piket, inderdaad vader van GM Jeroen. Intussen al weer heel wat jaartjes geleden, toen ik dezelfde prutser was als vandaag de dag, maakte Jeroen deel uit van de wereld elite, maar verkoos de zekerheid van een maatschappelijke carrière toen hij “persoonlijk secretaris” (Wikipedia) van schaakmecenas Joop van Oosterom in Monaco werd. Hoewel ik mij gehandicapt weet door ongeveer de laagste rating van het eerste team (Maar nog altijd een paar punten meer bezit dan Hans!), maak ik om moverende redenen van teamleider Bark al het gehele seizoen deel uit van de topborden. Als gevolg hiervan had ik “voor” Oegstgeest al twee 2300+ spelers voor de kiezen gehad en de derde zat er tot mijn schrik dus aan te komen. Sinds de Verlosser weten we echter: ieder nadeel hep zijn voordeel. In dit geval is dat de ‘plug mogelijkheid’ In de heilige overtuiging dat ik nu zou stuiten op Fred bereidde ik mij de hele week voor op, god betere, het Aangenomen Dame Gambiet (1 d4 d5 2 c4 dc4). In de wereld van schaakamateurs is dat een vreemde eend in de bijt, maar de IM in kwestie doet het dus nooit anders als antwoord op 1 d4. Op de een of andere manier werkt die kennis op mij altijd hoogst intimiderend uit. Op voorhand weet je dat je tot pakweg de 20ste zet gaat acteren op grootmeesterniveau. Toen ik zaterdag Boko binnenwandelde kon ik bijvoorbeeld Polugajewewki – Ivanchuk en een vrij recente model partij van Giri moeiteloos opdreunen. Aan de andere weet je ook dat de tegenstander uiteindelijk de stelling meer in zijn vingers heeft. Om een lang verhaal kort te houden, het bleek allemaal voor niks en voor mij was het toch wel stevig balen. Deze middag moest ik opboksen tegen de altijd gevaarlijke Groenveld variant, de specialiteit van de mij welbekende Gert Michiel de Niet…Maar aan zijn partijen verzameling was ik helaas niet toegekomen waardoor mijn spel de nodige subtiliteit moest inboeten en hierdoor verre van daadkrachtig was. Dat ik op een gegeven moment, tot mijn schande, beton moest storten met e4 – e5 en daarmee voor altijd afzag van de thematische dolkstoot d4 – d5 vormde voor de kenners in de sfeervolle ambiance een ernstig teken aan de wand. Inderdaad, juist tegen ons had Oegstgeest de opstelling voor de eerste keer dit seizoen aangepast en de IM’s opgesteld aan respectievelijk de borden 3 en 4. Enige tijd hebben we hoop mogen koesteren op een overwinning. Jan Bart schreef historie: hij zette ons voor het eerst dit seizoen op voorsprong. De clubkampioen strafte een uiterst twijfelachtige zwarte dame zet (Df6 vis a vis op de diagonaal van zijn loper op b2) gedecideerd af. Joris toonde opnieuw aan dat hij zich heeft ontwikkeld tot een speler van KNSB kaliber. Vorig seizoen scoorde hij er al lustig op los in het kampioensjaar en ook nu is hij onze topscoorder. Joris bestreed het Siciliaans zoals het moet. Niks geen bange fratsen met een naargeestig anti systeempje maar een moedige en scherpe hoofdvariant. Dat is wat ik graag zie. Klasse! Edwin besefte dat “weten” nog altijd belangrijker is dan “vooruit denken”. In een scherpe Catalaan herinnerde hij zich, naar eigen zeggen met enige moeite, een grootmeesterlijke zettenreeks die hem verzekerde van een puntendeling. Frank was ziek en leek dat te illustreren met een deprimerende openingskeuze, waarbij de zwarte paarden beland(d)en op d7 en e7. Het werd vrij snel remise omdat de tegenstander daarmee ook wel tevreden leek. Frank beterschap, maar de volgende keer liever meer Misja Tal en minder Tigran Petrosian in je tank! Op de eerste vier borden verliep het minder voorspoedig. Eric (die h4 – h5 – hg6 moest verwerken, maar volgens mij alert reageerde) en ik hielden het op een remise en dat was nog wel enigszins logisch. Tot slot zijn met Hans en Hein de spelers genoemd die we als de grootste slachtoffers van de strategische Oegstgeest - zet mogen beschouwen. Het valt hen niet te verwijten dat ze bakzeil haalden. Hein speelde tegen de stelselmatig te laat arriverende Nebosja Nikolic de langste partij van de dag. Het eindspel met een pion minder bleek helaas onhoudbaar (In dergelijke stellingen zie je de vaste en geroutineerde hand van de Meester) waardoor de overwinning alsnog voor onze neuzen werd weggekaapt. Hans (wederom met zwart, terwijl ik hem juist met wit beschouw als een bijzonder gevaarlijk sujet) verloor een beetje op dezelfde manier als in de vorige wedstrijd. Er kwam een opening op het bord waarvan ik weinig begrijp en waarvoor ik niet veel begrip kan opbrengen. Zwart die vrijwillig afstand doet van de loper van de zwarte velden…Het zal wel theorie zijn, maar samen met de grote Siegbert Tarrasch adviseer ik de leergierige jeugd hieraan vooral geen voorbeeld te nemen. Dan komt Hans in een stelling die zeker niet minder is maar de verwikkelingen die daarop volgen pakken jammerlijk wel heel nadelig uit.
Twee ploegen dalen af en we staan nu samen met Max Euwe en Oegstgeest met 2 punten op de laatste plek. Maar let op: in de negende en laatste ronde komen die twee tegen elkaar uit. Het is dus zaak iets bijzonders te presteren, anders is degradatie onafwendbaar. In spanning wacht ik af wat captain Yevgeni Barksi uit zijn hoge hoed tovert. Het is aannemelijk dat hij is geïnspireerd door het gegoochel waarmee Oegstgeest ons verraste. Persoonlijke uitslagen ronde 5 van seizoen 2016-2017, zaterdag 17 december 2016:
|