25 november. Een week na de grote intocht van de Sint. Velserbroek. Santpoort 1 tegen ZSC-Saende 1. Santpoort 2 tegen ZSC-Saende 2. De intocht van de Sint in Velserbroek. Tot zo ver de ingrediënten voor een interessante schaakmiddag.
Het eerste startte voortvarend. Verschillende spelers kwamen goed uit de opening. Dat was niet uitdrukkelijk te stellen bij Edwin op bord 2, maar toch scoorde hij snel de 1-0. Zijn tegenstander liet na een kruispenning een vol stuk in staan en gaf daarna snel op.
Tussendoor kwam de Sint de speellocatie binnen. Hij werd vergezeld door een grote hoeveelheid Zwarte Pieten, die op hun beurt flink wat slag- en blaasinstrumenten bij zich hadden. Een iets te enthousiaste sfeer ontstond, waarbij de paardenvoetjes op de schaakborden stonden te trappelen van ongeduld.
Frank speelde met wit tegen een van de gebroeders Haver. Hij kwam prettig uit de opening en waar de zwarte pieten veel moeite hadden om een goede positie te vinden, stond wit prettig. De vooruitziende blik van Frank overtuigde hem echter om remise aan te bieden en dat aanbod werd gretig geaccepteerd.
Ikzelf was vroeg buiten bekend terrein, maar kwam nooit echt in gevaar. Toen er ongelijke lopers, vier torens en nog wat pionnen overbleven zat er weinig jus meer in de stelling, zodat tot remise werd besloten.
Pieter haalde daarna een niet meer verwacht punt. Waar hij de zwarte dame eerst met wat haver tot in zijn eigen kamp leidde, lukte het daarna niet om de dame ook daadwerkelijk te overmeesteren. In een verloren situatie en met amper nog tijd op de klok kreeg hij echter de mogelijkheid om zijn dame te offeren voor een mat in 4. Zo pakte Pieter de volle buit tegen de andere van de broers Haver.
Niet veel later moesten we de eerste nul noteren. Jan-Bart won een pion, maar daardoor leek zijn paard wel ingesloten. Met een combinatie had hij zijn paard kunnen ruilen tegen een pion en een loper, maar helaas miste Jan-Bart deze mogelijkheid. Toen hij even later zijn paard verloor bleek de stelling niet meer te houden, met een 3-2-stand tot gevolg.
Teamleider Eric speelde weer met het enthousiasme wat we de laatste rondes van hem gewend zijn. En dit keer beloonde hij zichzelf. Ver in het middenspel wist hij een pion te winnen en even later kon een punt worden bijgeschreven op het laatste bord.
Op twee borden werd er op dat moment nog gestreden. Andre had op bord 3 een gelijk aantal pionnen in een dubbel-lopereindspel tegen grootmeester Harmen Jonkman. De zwarte stelling was echter iets actiever. Hans Galjé had op bord 1 een kwaliteit in moeten leveren. Het voordeel was wel dat er niet veel materiaal meer op t bord stond. Toch leek de hoop op een beslissend halfje gevestigd op Andre.
Die hoop was helaas ijdel. De zwarte koning werd actief en ondersteunde een ver doorgelopen vrijpion. Deze was niet meer te stoppen zonder het opgeven van de laatst overgebleven loper en daarmee was ook de nederlaag een feit.
Alle aandacht was daarna gevestigd op bord 1, waar Hans steeds meer pionnen wist te ruilen. Uiteindelijk bleef er niet meer genoeg materiaal over om Hans in gevaar te brengen, zodat de vrede werd getekend. Daarmee was Hans voor de tweede keer op rij de matchwinner, na de remise tegen Hans Böhm in de vorige ronde.
Een hele fijne overwinning en twee prettige matchpunten in de strijd tegen degradatie. Op dit moment wordt zelfs de vijfde plek bezet, maar er komen heel wat sterke tegenstanders aan, te beginnen met Caissa-Eenhoorn in de volgende ronde. Een ronde waar ik in ieder geval heel erg naar uitkijk.