In de huidige competitie zijn er nu eenmaal te weinig spelers die genoeg klasse bezitten om de koploper te verslaan.Hij is zo glad als een aal en berucht om zijn harde blufpoker. Als Cor al een keer moeilijkheden ondervindt is hij nog altijd in staat om zich met een duivelse Van Dongen Truc uit de nesten te werken. In het verleden ben ik ook wel eens het slachtoffer geweest toen ‘ie remise aanbood terwijl hij juist een hele gemene val had ontdekt. Ik stond heel goed en werd door zijn aanbod overmoedig en in de verleiding gebracht a-tempo de ‘doodsteek’ uit te voeren. Maar daar had Cor juist op gespeculeerd. De ‘winnende zet’ werkt als een boemerang en twee zetten later kon ik plat op de brancard worden afgevoerd. Zijn overwinning tegen Huib, zie de Matiak van februari, is een typische Van Dongen partij.
Het is daarom verbazingwekkend dat hij tot 18/02/2000 ongeslagen is gebleven, want zelfs zwakkere spelers krijgen voldoende kansen. Nu is het overigens niet altijd zo dat Cor als een kamikazepiloot de partij opzet. Als ik Hans mag geloven was hij in het onderlinge duel compleet kansloos. Het heeft meer met zijn instelling te maken. Gewoon lekker de beuk erin, en vooral niet voorzichtig schuiven. Het gaat voor alles om de lol.
Intussen is de spanning gelukkig weer helemaal terug en zo hoort het. Het komt slechts hoogst zelden voor dat iemand zich met een vinger in de neus naar de titel schuift. Dit seizoen zal voor enkele spelers nog een spannende affaire worden. Wie zal zich als eerste weten te verzekeren van een plekje in de ZSC-Saende hall of fame van de eenentwintigste eeuw? Cor alvast niet, want die houdt bij hoog en laag vol dat dit de laatste titelstrijd is van de 1900-cyclus.