Nieuws

Overzicht
Topscoorders

Inloggen

Kalender:
3-5	Interne vrijdag competitie ronde 24
6-5	Interne maandag competitie ronde 33
10-5	Interne vrijdag competitie ronde 25
13-5	Interne maandag competitie ronde 34
17-5	Interne vrijdag competitie ronde 26
20-5	2de Pinksterdag "geen schaken"
24-5	Interne vrijdag competitie ronde 27
27-5	Interne maandag competitie ronde 35
31-5	Interne vrijdag competitie ronde 28
3-6	Interne maandag competitie ronde 36

corus 9

Gepost door André Breedveld op maandag 31 januari 2005 om 15:19

De verslaggeving over onze clubgenoten in Wijk aan Zee heeft mij meer energie gekost dan de partijen. ZSC Saende blijft een speeltuinvereniging en nauwelijks rijp voor het

"vrije woord " (Dirk Willem) Ik heb gelukkig vele positieve reacties ontvangen en volgens verwachting ook enkele negatieve.

De vrijheid van meningsuiting eindigt waar de lange tenen beginnen. Gisteren las ik dat VMBO leerlingen slecht lezen en dat zij zijn gebaat bij de stripvorm. Wedden dat een onderzoek binnen de universitaire kringen van Leiden hetzelfde resultaat oplevert. De volgende passage maakte bij The Zwink veel los.

Hierbij zal ik het laten want helaas word ik tijdens het toernooi niet voorzien van informatie door mijn clubgenoten. Dat is geen verrassing. Onderbondspelers in de vierde en vijfde categorie zijn in de regel aan het bord gekluisterd, omdat zij door gebrek aan elementaire kennis voortdurend in oorlog zijn met de stelling. De meeste spelers uit de hogere groepen kunnen vele momenten tijdens de partij ontspannen en bij kletsen in de wandelgangen. Zij zijn in staat tot objectieve stellingbeoordeling en hoeven niet 10 minuten te rekenen om te zien of de koning in het kwadraat staat, of de isolano sterk of zwak is, etc. De gemiddelde onderbonders hebben echter een slopend bestaan in Wijk aan Zee en met het vorderen van het toernooi wordt het alleen maar erger. Zij zien zich genoodzaakt steeds opnieuw het wiel uit te vinden, met alle gevolgen van dien. Twijfel en paniek knagen aan de moraal. Jarenlange ervaring wijst ook uit dat hun focus doorgaans niet verder reikt dan de eigen partij, enige belangstelling voor wat zich in de naaste omgeving afspeelt ontbreekt bijkans volledig.

Ik zou met arrogantie neerkijken om mijn minder met talent gezegende clubgenoten. Niet loyaal zijn, scoorde een dikke onvoldoende met mijn berichtgeving. Later zou ik niet kort en bondig hebben gereageerd op zijn nauwelijks gemotiveerde diskwalifcaties. Wim haalde iedereen van stal om mij door de gehaktmolen te halen: Kramnik (die om bijna alle schakers zal lachen, maar in Corus een partij speelde waar ik smakelijk om lach), de lieftallige Zhukova, zijn Persoonlijke Debattrainer (maar een schriftelijke polemiek is geen mondeling debat. Aanbevolen lesmateriaal: Polemiek van een tweekamp, Donner en Ree), Sigmund Freud (vanwege het gebruik van voornamen, maar "Sipke" dan? En naar wie moet ik als ik achternamen gebruik?) en Fritz.(alsof ik de tijd had om mijn partij grondig te analyseren, het was gewoon een keurig gespeelde partij van mij. Met Fritz uit principe niet in discussie. Ik ga ook niet hardlopen tegen een auto). Volgens Dirk Willem had Wim met zijn repliek raak geschoten, en dat oordeel begrijp ik niet.
Intussen heeft Wim op onhandige manier getracht berouw te tonen, hoewel Remco m.i terecht suggereert dat zijn excuses besprenkeld zijn met de nodige alcohol.
Vandaag werd ik buiten de speelzaal aangesproken door een hevig verontwaardigde Ben van den Bergh, die het mij kwalijk nam dat ik nota bene op Internet heb geschreven dat hij "te slecht" is voor groep 2. Dat denk ik misschien wel, maar heb ik het ook geschreven?

Ben is vorig jaar gepromoveerd en krijgt het zoals wel werd verwacht zwaar te verduren. Na twee nederlagen scoorde Ben vandaag een plus remise.
Ben mocht ook het zoet van de overwinning proeven tegen zijn geduchte naamgenoot. Ik vrees dat de opleving te laat komt, maar dit was toch mooi meegenomen. Ben blijkt opnieuw verloren te hebben en zal degraderen naar de groep waar hij meer op zijn plaats is. Het kwaliteitsverschil tussen groep 3 en 2 is opmerkelijk

Zoals Tarrasch wijs sprak: "Goede en slechte spelers bestaan niet, alleen maar goede en slechte zetten". (Lasker humoristisch: "Goede en slechte spelers bestaan niet, alleen maar goede en slechte sigaren"). Ben wist me in de korte twist aardig te raken, gelukkig was mijn partij al afgelopen anders had het negatief kunnen uitwerken. Hij zou door werkomstandigheden niet fit zijn geweest. Ja, en Lanchava en ik waren ongesteld. Alsof dat werken niet een eigen keuze is. Als je op grond van Elo veruit de zwakste van groep bent kan je dat alleen maar compenseren door intensief te werken, maar dan in de studeerkamer en achter het bord in de toernooizaal. Excuses tellen in de schaakjungle niet. Het is eten of gegeten worden. En Ben was een prooi voor de bloeddorstige meute, dat voorspelde ik al in een vroeg verslag. Hij voerde ook aan dat ik niet de moeite genomen om kennis te nemen van zijn partijen. Moet ik, 's avonds in de weer voor de site om belangstellende clubgenoten op de hoogte te houden, ook nog eens gaan bedelen en vervolgens de meesterwerken van Ben gaan naspelen, voordat ik gerechtigd ben tot het geven van een mening? Kom nou. Aan de score en mijn kennis van zijn spel heb ik in principe meer dan voldoende. Is nooit bij je opgekomen, Ben, om mij uit jezelf partijen aan te reiken? Nee. Dus analyseer maar een paar partijen voor de Matiak en toon je kunsten. Laat maar zien dat je 1 ½ punt geen goede weergave is.
In mijn groep eindigde de promovendus met 1 punt. Die jongen won vorig jaar zijn groep 3, speelt in de derde klasse KNSB en had ook in een paar partijen misschien wel meer verdiend. Maar dat doet niet terzake, zoals ik ook 1 ½ punt meer had verdiend. Op de meet word je afgerekend op je prestaties sec. Het is geen toeval dat de promovendi doorgaans onderaan bundelen in hogere groepen. Ik ben ook tweemaal gedegradeerd uit de reserve meestergroep en rooide het niet in de voorronden van het Nederlands schaakkampioenschap. Ik ben in goede vorm geen slechte speler maar deed wel voldoende slechte zetten om tot zelfinkeer te komen. Dat niveau is voor mij helaas te hoog gegrepen, en slechts in uitzonderlijke gevallen kan ik er presteren (Dortmund, Bad Worishofen) en dat is tevens mijn uitdaging. Niets om dramatisch over te doen. Maar ik ben wel de enige ZSC Saende speler geweest die tweemaal groep 1 heeft gewonnen en daaromr geloof ik over voldoende inzicht te beschikken om te oordelen over spelers als Ben en de vierde en vijfde categorie. Met arrogantie heeft dat niet van doen.

Ries, enthousiast over de bijdragen, had moeite met de zinsnede dat Henk vd Eng de irritante gewoonte heeft om zijn hand op het notatieformulier te leggen. Dit was te persoonlijk. Nou en? Zal Henk daar wakker van liggen? Dacht het niet, hem kennende. Die neemt daarvoor de volle verantwoordelijkheid en dat Breedveld het irritant vindt, is zijn probleem. Dit heeft mij aan het denken gezet, ook omdat de Gossipers over mijn stijl hebben geschreven. Is het mogelijk om niet persoonlijk te schrijven? Ja, als je het beperkt tot het publiceren van de stand of in "ANP"stijl. Waarden vrij, maar tamelijk saai als je het mij vraagt en ik weiger me daarvoor te lenen. René sloot met zijn mening aan bij die van Ries. Ook hij was te spreken over de Corus verhandelingen en wil ze graag terugzien in de Matiak, maar er moet dan wel wat worden bijgeschaafd. Bijvoorbeeld waar ik schrijf over "de Grondsma's (meervoud van Henk, AB), Hoffs...etc". Dat kan er maar beter uit. Daar is, gezien alle lange tenen en de slechte lezers, wel wat voor te zeggen. Maar het is tegelijkertijd een knieval voor de lange tenen kneuteraars. Bedankt ook Laura voor haar steun in deze.

De kern van de zaak is m.i dat niet het persoonlijke karakter van mijn stukken het probleem vormt, maar louter en alleen de kritische lading. Niemand stoort zich namelijk aan het persoonlijke karakter. Persoonlijk is binnen onze speeltuin subcultuur in de regel slechts dan getolereerd als je veren uitdeelt, wanprestaties bagatelliseert of met de mantel der liefde bedekt en de schaker uitgebreid in het zonnetje zet na een goede prestatie.
Maar kijk uit met een scherpe noot, pek en veren, raak vooral niet aan al die overspannen, weerbarstige en overspannen ego's, dan riskeer je te worden overladen met hoon, woede en veroordeling tot De Eeuwige Tucht. Dat maakt schrijven tot een twijfelachtig genoegen, omdat het geestelijke niveau op onze club helaas niet verschilt van die gemiddelde voetbalclub, waar lullige wedstrijdverslagen hoog scoren. Een goede uitzondering, aan wie velen een voorbeeld kunnen nemen, is Huib, als ik hem soms eens dol met zijn liberale achtergrond.
Ik vraag mij af: waar komt die geparfumeerde eigendunk bij schakers toch vandaan? Waar is de zelfrelativering, de humor, het vermogen jezelf in het juiste perspectief te zien. Waarom geeft Ben gewoon niet toe: Ik kan niet schaken, lang leve schaken.
Duidelijk is dat de schaakclub zich niet kan onttrekken aan het heersende Revanchisme; meningsverschillen worden uitvergroot tot conflicten en de hoofdrolspelers willen in de regel kost wat het kost verhaal halen, bij voorkeur bij de rechter.
Kijk, ik zal het voorzichtig formuleren: onze vierde en vijfde categorie clubgenoten en Ben zijn geen slechte schakers. Ze bedoelen het allemaal goed, maar bezondigen zich uiteindelijk alleen aan teveel slechte zetten. In de regel nog veel meer dan ik er produceer. Ze zijn geen Capablanca ("Het is opvallend, mijnheer Capablanca, maar u maakt geen fouten!"). Daar valt weinig aan te veranderen, zo werkt het in de natuur. Ik mis bijvoorbeeld weer het vereiste Leidse intelligentieniveau om volwaardig te brainstormen met een Persoonlijke Debattrainer. Daar kan ik mij vreselijk druk om maken, maar in de regel schiet je daar niets mee op.

Over schaakkunde had ik altijd avonddurende discussies met mijn veel te vroeg overleden schaakvriend Anton Finke. Meestal had hij gelijk. In zijn ogen konden Van Wely en Timman niet schaken en werd er door "de grote jongens natuurlijk ook zo over gedacht". Dat wilde ik niet geloven, maar jaren later las ik dat Kasparov vond dat alleen Karpov, Kramnik (misschien ook Anand) en hij echt konden schaken. Alleen zij voelden feilloos aan naar welke velden de stukken moeten worden gespeeld.
Om vanaf nu alle ego's in het gareel te dwingen wordt de volgende Regel van Breedveld onmiddellijk van kracht: We spreken af dat niemand op de club kan schaken, zelfs de vierde en vijfde categorie spelers niet. Kritiek wordt vanzelfsprekend en blijmoedig geaccepteerd. Gewapend met dit nieuwe realisme volgt nu de slotbalans van Corus 2005.

Ben vd Bergh: Had veel meer ingezeten dan die magere 1 ½ punt en zag moed niet beloond. Mag het weer proberen in groep 3 of 4.
Andre Breedveld: Aardige eindscore (5), na valse start. Veegde laatste ronde De Rooi van de Wijker Toren van het bord. Toonde op beslissende momenten echter weer zijn amateuristische inslag.Teveel neuroses om serieus te worden genomen.
Hans Galje: Begon goed, doch we herinneren ons vooral hoe hij in de laatste ronde van het bord werd geveegd door Albert Toby. Team Hardenberg sterker dan ons vlaggenschip, Hans? Aardig in omgang met aanvalsstellingen, maar geen antwoord op 1.e4. Moet eens afleren om rood aan te lopen bij tegenslag en roert te luidruchtig in de koffie. Zijn amateuristische trekjes. Enorm gefixeerd op eigen prestaties, had geen oog voor omgeving zoals de grootmeesters. Hierdoor veel gemist.
Albert Toby: Aardig slot (won "vierkamp" met 100% score), maar we herinneren ons vooral zijn misgrepen in ingewikkelde stellingen. Gaat teveel voor de eregalerij en de romantiek. Was dit toernooi voor alles Not Toby. Lijdend onder een teveel aan positieve energie.
Henk Grondsma: Om snel te vergeten dit evenement. Grote inzet betaalde zich niet uit.
Mark Grondsma: Tweede geworden, maar serie van vijf uit vijf was indrukwekkend. Volgend jaar in de KNSB, de vraag is nog welke klasse en hopelijk niet welke club. Voor de ontwikkeling zijn twee zaken nu belangrijk: dat Mark rustig bij onze club blijft (stabiliteit) en dit seizoen nog geen clubkampioen wordt. Mark moet nog even blijven dromen. Laten wij prutsers, dit talent, deze jonge bloem in de modderpoel die wij met zijn allen zijn, koesteren. En dan nog dit: Mark mag dan niet spraakzaam zijn, hij is een hartstikke aardig joch! Zijn pure enthousiasme is aanstekelijk.
Pim Hoff: Niet van zijn bord weg te slaan, mijn god wat heeft Pim zitten piekeren in Wijk aan Zee. Maar hoeveel goede ideeën werden er geboren? Niet veel, vrees ik.Te vlak, teveel remises en weinig uitschieters naar boven.
Henk vd Eng: Heerlijk gespeeld, the winner takes it all. Dus die hand? De hand van God!
Mels vd Water: Gefaald. Mopperde zich suf. Lijdend onder teveel aan negatieve energie.
Martin Oudejans: Van iedereen het slechtste concentratievermogen. Spelers naast hem zijn uitgespeeld en Martin volgt analyse, schudt zijn hoofd of toont instemming, kijkt wie er bij zijn bord staan etc. Goede instelling getoond in loop van toernooi.Gedeeld eerste, keurig.
Dirk Willem Swart: Jammer van twee nederlagen, maar voor de rest weer erg degelijk. Toonde veel belangstelling voor alle clubgenoten,dat ik bijzonder waardeer!
Toon Karhof: Nogmaals bedankt voor het rijden!
Jan Michel: Met Piet langste clublid, enorme routine, toernooitijger, een van de weinige clubgenoten die ik serieus wens te nemen. Geen kwaad woord.
Ries van Raaphorst: zondag al vroeg uit de veren (acht uur) om zich voor te bereiden op het Engels van zijn opponent. Dat mag ik graag zien. Jammerlijk kwam tegenstander niet opdagen. Dat was dit toernooi overigens schering en inslag.Ga zo door Ries en je wordt de Lajos Portisch van onze vereniging!
Carmen Breedveld: Door twee overwinningen net geen poedelprijs, maar wel mijn troetelprijs. Bijzonder goed gespeeld, net als Ben, maar ook Carmen zat het niet mee. Het kan niet altijd feest zijn. Carmen mag het nog een jaartje proberen in groep 9.
Piet Prast: Onze Nestor. Zoals hij met zijn kleine, breekbare gestalte de stormen pareert, zo schaakt hij. Alles wat hij heeft gooit Piet in de strijd. Piet en Jan zijn het bewijs dat goede of sterke zetten en zelfoverschatting er uiteindelijk ook niet toe doen. Slechts onze onbaatzuchtige trouw aan de Godin Caïssa en de liefde en toewijding voor het schaakspel kunnen ons verzekeren van geluk.

Dit was het slotverslag. Iedereen bedankt voor de aandacht!

Corus toernooi Wijk aan Zee 2005 na ronde 6

Naam en groep Ronde 1 2 3 4 5 6 7 8 9 v

Andre Breedveld (2A) 0 0 1 1 0 1 0 1 1

Ben vd Bergh (2C) 0 0 1/2 0 0 0 1 0 0

Hans Galje (2E) 1 1 1 x 0 0 1/2 1 0

Albert Toby (2E) x 0 0 0 0 0 1 1 1

Henk Grondsma (4G) 1 0 0 0 0 0 1 0 1

Mark Grondsma (4H) 1 1/2 0 1 1 1 1 1 0

Pim Hoff (5B) 1/2 1/2 0 1/2 0 1 1/2 0 1
Henk vd Eng (5C) 1/2 1/2 1 1 1/2 1/2 1 1R 0

Mels vd Water (5H) 1/2 0 0 0 1/2 0 1/2 0 0

Martin Oudejans (5J) 0 1/2 1/2 1 1 1 1 1/2 1/2

Dirk Willem Swart (5Z) 1/2 1 1/2 0 1 0 1 1/2 1

Toon Karhof (6G) 0 0 1/2 1 0 1 0 1/2 1R

Jan Michel (8B) 0 1/2 0 0 1 1 0 1 0

Ries v Raaphorst (8E) 1 1 1/2 1/2 1/2 1/2 1 1/2 1R

Carmen Breedveld (9B) 0 0 0 0 0 0 0 1 1

Piet Prast (9C) 1 x 1/2 x 1 1 0 0 1/2

Contact | Formaliteiten