Afgelopen zaterdag had het moeten gebeuren; de eennalaatste wedstrijd van het seizoen tegen medekoploper HSG 2. Aangezien Andre het team vanaf de tweede wedstrijd is komen versterken en we dus 9 man hebben, had ik mijn plaats aan hem afgestaan om zo sterk mogelijk voor de dag te komen. Helaas had HSG dat ook gedaan in de persoon van IM Paul Boersma, die hun minst scorende ploeggenoot verving...
Ondanks het onnavolgbare eenrichtingsverkeer dat in Hilversum hoogtij viert, waren we op tijd in de aula van de vmbo-school aanwezig. Tegelijk met ons cruciale duel vond daar ook het Meesterklasse duel tussen HSG en ZZICT plaats. Ik heb dus geen moment stilgezeten...
Vlak na de aftrap begonnen de voortekenen van een zware middag; aangekomen bij het bord van Dennis zag ik dat hij met zwart een klassieke Fransman op het bord had gebracht. Een boekje daarover was bij aankomst nog uit het portier van zijn auto gevallen, dus dat zit wel goed dacht ik....Vol afschuw echter zag ik dat hij zijn pion naar c5 had gebracht zonder a6 gespeeld te hebben! Een wit paard op b5 was het gevolg dat onvermijdelijk naar c7 of d6 zou gaan. Dennis rokeerde en liet het paard via c7 z'n toren op a8 bemachtigen. Zeer bewonderenswaardig wist hij nog de f-lijn open te gooien en een vervaarlijke ogende aanval op te zetten tegen de in het midden verkerende witte koning. Echter met een toren meer wist zijn tegenstander de aanval af te slaan en een punt te incasseren, al bleek in de analyse dat er wellicht meer in had gezeten voor Dennis.
Een kwartiertje later stond het toch weer gelijk! Alhoewel Andre ietwat gedrukt uit de opening kwam en zijn tegenstander een kwaliteit offerde voor een vervaarlijk loperpaar, schoot diezelfde tegenstander een bok door een stuk weg te geven. Een volle toren achter staand gaf hij gedesillusioneerd op.
Na 45 rustige minuten eindigden binnen 10 minuten plotsklaps vijf partijen. Rene speelde remise; na afloop waren de meningen hierover verdeeld. Een verbonden vrijpion in een eindspel had hem wellicht meer kunnen brengen maar vooral Cor toonde tijdens de analyse aan dat zijn tegenstander door actief tegenspel toch wel gelijk spel had.
Vlak hierop moest Eric Bark de strijdbijl begraven tegen IM Paul Boersma. Eric speelde zijn voorbereidde Leningrader in de voorhand en wist door een tijdelijk stukoffer op f7 de vijandelijke koningsstelling open te breken. Wisselgeld was wel een kleine ontwikkelingsachterstand die Eric met een pionoffer creatief dacht op te lossen. Echter daardoor werd dameruil mogelijk waardoor een ver opgerukte pion van Boersma gevaarlijk werd. Deze promoveerde ook tot Dame waartegenover toren en loper bij Eric stonden. Door enkele schaakjes kon Boersma echter de ongelukkig geposteerde toren ophalen en daarmee het punt binnenhalen.
Cor maakte binnen vijf minuten weer gelijk. Met wit koos hij voor een zeer behoudende opstelling tegen de Scandinavier van zijn tegenstander. Zijn stukken kwamen steeds beter te staan waardoor hij een pion kon veroveren. Zijn tegenstander gaf er volgens nog een om bij Cor een dubbelpion op de a-lijn te veroorzaken. Dat deerde Cor allerminst+ hij was inmiddels bezig nog een pion te belegeren. Zijn tegenstander was daarbij in grote tijdnood gekomen en door alle daarbij komende verwikkelingen gaf hij pardoes een toren weg en daarbij de partij, in overigens toch al verloren stelling.
Eric Janssen bracht met een remise de tussenstand op 3-3. Met zwart koos hij voor een degelijke Stonewall; deze was echter zo degelijk dat bijna alle stukken van het bord gingen. Met ieder een loper van de witte velden en 5 pionnen zat er verder niets op dan een gelijkspel overeen te komen.
Albert moest op bord 2 met zwart aantreden tegen de topscoorder van HSG (6,5 uit 7) en bracht het Hollands op het bord. De strijd ging lang gelijk op maar naar eigen zeggen schoot Albert op een gegeven moment een bok door met zijn c-pion de b-pion van zijn tegenstander te slaan, daar waar het slaan van de vijandelijke d-pion de aangewezen zet was. Nu kon zijn tegenstander met zijn paarden Albert’s stelling binnenkomen, hetgeen tot kwaliteitsverlies leidde bij Albert, die na nog 2 pionnen verloren te hebben, de partij opgaf.
4-3 achter met alleen nog Jesper bezig. Die moest dus winnen om in elk geval een gelijkspel te behalen. Net op het moment dat Jesper doorkreeg dat hij moest winnen, zat er voor zijn tegenstander een paardoffer in de stelling die tot eeuwig schaak zou leiden. Uiteraard wilde Jesper dat voorkomen maar daarbij koos hij voor de verkeerde zet die tot kwaliteitsverlies leidde. Zijn tegenstander bood daarbij remise aan dat Jesper resoluut weigerde. Hij had alleen de pech dat hij in tijdnood zijn a-pion weggaf waardoor uiteindelijk na nog 2,5 uur gestreden te hebben, zijn tegenstander om 19:15 met zijn a-pion kon promoveren en de partij plus wedstrijd kon beslissen. Met 2 matchpunten en 4 bordpunten minder en nog slechts 1 wedstrijd te gaan, moet er een wonder gebeuren willen we dit seizoen nog met een kampioenschap afsluiten.
Persoonlijke uitslagen ronde 8 van seizoen 2004-2005, zaterdag 19 maart 2005:
| HSG 2 | - | ZSC-Saende 1 | |
1. | P. Boersma | 2292 | - | Eric Bark | 2151 | 1 | - | 0 |
2. | C. Nagtegaal | 2185 | - | Albert Toby | 2161 | 1 | - | 0 |
3. | W. v.d. Wijk | 2058 | - | Cor van Dongen | 2148 | 0 | - | 1 |
4. | H. van Engen | 2126 | - | Dennis Rosegg | 2097 | 1 | - | 0 |
5. | K.J. Harmsen | 1954 | - | André Breedveld | 2064 | 0 | - | 1 |
6. | V. Pandelaar | 1835 | - | Jesper de Boer | 2119 | 1 | - | 0 |
7. | O. Ephraim | 2022 | - | RenĂ© Hennipman | 2047 | ½ | - | ½ |
8. | E. Jos | 1945 | - | Erik Janssen | 2043 | ½ | - | ½ |
| | 2052 | | | 2104 | 5 | - | 3 |